Wbrew tytułowi i wbrew rzeczywistej ułomności głównego bohatera, nie jest to opowieść o niepełnosprawności i ludzkim nieszczęściu. To raczej sztuka o nas samych, poszukujących miłości i akceptacji, próbujących wyrwać się z szarości codziennego życia. Tylko czy my mielibyśmy odwagę stawić się na castingu do hollywoodzkiej produkcji? Czy mielibyśmy odwagę zadzwonić do Helen – dziewczyny z bloku obok, której uroda wywołuje u nas drżenie? W końcu czy mielibyśmy odwagę żyć, gdybyśmy dowiedzieli się że nasi rodzice chcieli się nas pozbyć…..?
Odpowiedzi nie są takie oczywiste jak by się wydawało. Więc łatwo przyklejamy łatkę niepełnosprawności tym, których ograniczenia są widoczne. Sami zaś chowamy nasze lęki i słabości myśląc że jesteśmy lepsi od Billa Clavena – sieroty i kaleki, który tak śmiesznie „szmyra” po kamieniach.
Ale im bardziej staramy się ukryć nasze ułomności tym wyraźniej je widać. I nie oszukujmy się, że to wszystko dzieje się gdzieś daleko, na małej wysepce Inishmaan i nas nie dotyczy….
To najtrudniejsze zadanie, jakiego podjęli aktorzy Teatru trochę Innego od początku swojej działalności. Wiele smutków i problemów głównego bohatera jest także ich udziałem. Mówienie o odrzuceniu i codziennych dramatach człowieka z przypięta etykietką niepełnosprawnego jest zapewne dla nich trudne i bolesne. Ale wierzymy że wyjdą z tej próby silniejsi, bardziej świadomi swojej sytuacji, ale także bardziej świadomi możliwości jakie przed nimi stoją. Bo przecież nikt nie może odebrać im prawa do kierowania własnym życiem i istnienia wśród nas.
Premierowy pokaz odbył się 17.12.2011 na deskach Teatru PWST – Scena im. Stanisława Wyspiańskiego. (ul. Straszewskiego 22)
Spektakl powstał w ramach projektu „Lekcje teatru – lekcje życia – 2011” współfinansowanego przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (Program Edukacja kulturalna) oraz Fundację PZU.
zobacz galerię zdjęć z premiery